İktidar, memur ve emekliyi hiç ciddiye almamıştır. Üstelik kamuoyunda, bana göre sistematik biçimde, memurlarımızı dolaylı olarak aşağılayan yorumlara ve gerçeği yansıtmayan haberlere de zemin hazırlamıştır. Hem hak ettiği zammı alamayan, hem de açık hakarete uğrayan devlet memurları ile, AKP İktidarı arasında aşılması çok zor, bir duvar örülmüştür. Emeklilerimiz ise, söz verilen ancak hala verilmeyen seyyanen zam sebebiyle, İktidara olan güvenini çoktan kaybetmiş haldedir. Bir siyasi İktidarın, aileleri ile birlikte 25 milyonluk bir kitleyi bu kadar ihmal etmesi, hatta yok sayması; ayağına değil, doğrudan kafasına sıkmakla eşdeğerdir. Bundan sonraki sürecin, sadece İktidara karşı değil, yandaş sendikalar için de çok ciddi olumsuz sonuçlar doğuracağını düşünüyorum. “Eşeğini dövemeyen palanını döver” misali, zaten ayyuka çıkmış, bu tepkilere zaman içinde daha çok şahit olacağız. Ne diyelim? Kendi düşen ağlamaz. Kendini Kaf Dağı’nda görenlere, halktan kopuk kararlar alanlara, milletin nasıl ders verdiği siyasi tarihte defalarca görülmüştür. Yaşayıp göreceğiz.